Wybór kota
Wybór rasy
Kocie rasy charakteryzują się nie tylko odmiennym wyglądem, ale i cechami charakteru, np.: kot perski będzie przede wszystkim spokojny, kot syjamski - bardzo gadatliwy, a syberyjski wyjątkowo towarzyski i pełen temperamentu.
Niektóre rasy kotów mogą mieć niestety pewne wrodzone skłonności do dziedziczenia wad genetycznych, nieuleczalnych chorób. Warto oprócz przestudiowania czasopism o danej rasie, przedyskutować te problemy z lekarzem weterynarii lub doświadczonym hodowcą.
Gdy już zafascynuje nas dana rasa kota i zdecydujemy się odwiedzić wybraną hodowlę należy zwrócić uwagę czy interesujący nas kociak został przygotowany do życia z ludźmi i z innymi zwierzętami.
Wybór kota
Kupując kota musimy mieć na uwadze, że trzeba będzie poświęcić mu sporo wolnego czasu. Należy pamiętać o regularnym karmieniu naszego pupila, zabawach z nim, Koty bardzo cenią sobie punktualność. Dobrze wiedzą, kiedy jest czas na rozrywkę, kiedy na drzemkę, a kiedy na jedzenie. Opieka nad kotem oznacza wzięcie za niego odpowiedzialności. Dbałość o kota wymaga rezygnacji z własnej wygody, od ilości czasu poświeconego kotu zależy jego - a co za tym idzie i nasze - dobre samopoczucie. Kot pragnie, aby człowiek poświęcał mu dużo uwagi, rozmawiał z nim, pogłaskał. W przeciwnym razie stanie się smutny i lękliwy. Dodatkowym obowiązkiem są wizyty u weterynarza, koniecznie trzeba przestrzegać terminów szczepień i odrobaczeń kota. Decyzja o przyjęciu pod naszą opiekę futrzastego czterołapka to niewątpliwie bardzo radosne wydarzenie, jednocześnie najważniejsze dla naszego podopiecznego. Przed wyborem kociaka należy przeprowadzić wywiad z hodowcą na temat miotu. Jedne z podstawowych pytań to:
· Czy kociaki były brane na ręce przez domowników i od urodzenia przyzwyczajane do kontaktu z człowiekiem?
· Jakiego usposobienia są rodzice kociąt?
· Czy można zobaczyć matkę wraz z małymi?
· Czy kociaki urodziły się w kojcu czy poza domem?
· Czy są objęte odpowiednią opieką weterynaryjną? ( Odrobaczone, zaszczepione przeciwko chorobom zakaźnym?)
· W jakim wieku kociaki będą mogły trafić do nowych domków ( Należy unikać jak ognia hodowli wydających kocięta przed ukończeniem przez nie 12 tyg.)
Jeżeli wybierzemy hodowcę, który wzbudzi w nas zaufanie, możemy poprosić go o wizytę w jego hodowli. Pamiętajmy jednak o tym, że hodowla to nie zoo ani muzeum, ale prywatny dom/mieszkanie hodowcy. Wybór kota bywa trudny, ważne jest, aby dokładnie obejrzeć wybrane kocię.
Na co powinniśmy zwrócić uwagę?
· Błyszczące futerko i brak wzdętego brzucha (co mogłoby wskazywać, że kot ma glisty lub jest zagłodzony). Nie należy mylić z pełnym brzuszkiem najedzonego kotka
· Czyste uszy bez czarnego nalotu ani wosku, bez zapachu
· Wyraziste oczka, czysty nosek
· Czysty odbyt bez oznak biegunki
· Aktywność i reakcje na bodźce płynące z otoczenia
· Ufność w stosunku do nowych osób
· Futerko bez śladów pcheł, czyste, lśniące
Trzeba pamiętać, że małe kocięta bardzo dużo śpią, nie należy, więc oczekiwać, że podczas naszej wizyty w hodowli będą cały czas aktywne jak króliczki z Duracell. Nie musi to wcale oznaczać, że są chore.
Kupienie kota w uznanej hodowli uwalnia nas od niektórych pytań. Hodowla kotów gwarantuje dobry stan zdrowia zwierząt. W razie wątpliwości zawsze można skontaktować się z lekarzem weterynarii, który prowadzi opiekę weterynaryjną nad kotami w danej hodowli. Z reguły hodowcy najpierw przeprowadzają krótką rozmowę z osobą, która chce kupić kota, aby się zorientować, czy maleństwa, które z taką czułością wychowywali, będą miały odpowiednie warunki do życia i zabawy, a przede wszystkim czy będą kochane.
Kocie rasy charakteryzują się nie tylko odmiennym wyglądem, ale i cechami charakteru, np.: kot perski będzie przede wszystkim spokojny, kot syjamski - bardzo gadatliwy, a syberyjski wyjątkowo towarzyski i pełen temperamentu.
Niektóre rasy kotów mogą mieć niestety pewne wrodzone skłonności do dziedziczenia wad genetycznych, nieuleczalnych chorób. Warto oprócz przestudiowania czasopism o danej rasie, przedyskutować te problemy z lekarzem weterynarii lub doświadczonym hodowcą.
Gdy już zafascynuje nas dana rasa kota i zdecydujemy się odwiedzić wybraną hodowlę należy zwrócić uwagę czy interesujący nas kociak został przygotowany do życia z ludźmi i z innymi zwierzętami.
Wybór kota
Kupując kota musimy mieć na uwadze, że trzeba będzie poświęcić mu sporo wolnego czasu. Należy pamiętać o regularnym karmieniu naszego pupila, zabawach z nim, Koty bardzo cenią sobie punktualność. Dobrze wiedzą, kiedy jest czas na rozrywkę, kiedy na drzemkę, a kiedy na jedzenie. Opieka nad kotem oznacza wzięcie za niego odpowiedzialności. Dbałość o kota wymaga rezygnacji z własnej wygody, od ilości czasu poświeconego kotu zależy jego - a co za tym idzie i nasze - dobre samopoczucie. Kot pragnie, aby człowiek poświęcał mu dużo uwagi, rozmawiał z nim, pogłaskał. W przeciwnym razie stanie się smutny i lękliwy. Dodatkowym obowiązkiem są wizyty u weterynarza, koniecznie trzeba przestrzegać terminów szczepień i odrobaczeń kota. Decyzja o przyjęciu pod naszą opiekę futrzastego czterołapka to niewątpliwie bardzo radosne wydarzenie, jednocześnie najważniejsze dla naszego podopiecznego. Przed wyborem kociaka należy przeprowadzić wywiad z hodowcą na temat miotu. Jedne z podstawowych pytań to:
· Czy kociaki były brane na ręce przez domowników i od urodzenia przyzwyczajane do kontaktu z człowiekiem?
· Jakiego usposobienia są rodzice kociąt?
· Czy można zobaczyć matkę wraz z małymi?
· Czy kociaki urodziły się w kojcu czy poza domem?
· Czy są objęte odpowiednią opieką weterynaryjną? ( Odrobaczone, zaszczepione przeciwko chorobom zakaźnym?)
· W jakim wieku kociaki będą mogły trafić do nowych domków ( Należy unikać jak ognia hodowli wydających kocięta przed ukończeniem przez nie 12 tyg.)
Jeżeli wybierzemy hodowcę, który wzbudzi w nas zaufanie, możemy poprosić go o wizytę w jego hodowli. Pamiętajmy jednak o tym, że hodowla to nie zoo ani muzeum, ale prywatny dom/mieszkanie hodowcy. Wybór kota bywa trudny, ważne jest, aby dokładnie obejrzeć wybrane kocię.
Na co powinniśmy zwrócić uwagę?
· Błyszczące futerko i brak wzdętego brzucha (co mogłoby wskazywać, że kot ma glisty lub jest zagłodzony). Nie należy mylić z pełnym brzuszkiem najedzonego kotka
· Czyste uszy bez czarnego nalotu ani wosku, bez zapachu
· Wyraziste oczka, czysty nosek
· Czysty odbyt bez oznak biegunki
· Aktywność i reakcje na bodźce płynące z otoczenia
· Ufność w stosunku do nowych osób
· Futerko bez śladów pcheł, czyste, lśniące
Trzeba pamiętać, że małe kocięta bardzo dużo śpią, nie należy, więc oczekiwać, że podczas naszej wizyty w hodowli będą cały czas aktywne jak króliczki z Duracell. Nie musi to wcale oznaczać, że są chore.
Kupienie kota w uznanej hodowli uwalnia nas od niektórych pytań. Hodowla kotów gwarantuje dobry stan zdrowia zwierząt. W razie wątpliwości zawsze można skontaktować się z lekarzem weterynarii, który prowadzi opiekę weterynaryjną nad kotami w danej hodowli. Z reguły hodowcy najpierw przeprowadzają krótką rozmowę z osobą, która chce kupić kota, aby się zorientować, czy maleństwa, które z taką czułością wychowywali, będą miały odpowiednie warunki do życia i zabawy, a przede wszystkim czy będą kochane.
Jeden kot czy dwa?
Koty z natury są zwierzętami bardzo towarzyskimi. Dwa koty, które żyją razem, o wiele łatwiej jest wychować, same zajmują się sobą i zawsze mają kompana do zabawy. Obowiązków nie przybędzie, a radość podwójna. Nie ucierpi na tym przywiązanie do człowieka, ma ono zawsze pierwszorzędne znaczenie. Kot nigdy nie będzie samotny, a my będziemy szczęśliwi oglądając ‘bijatyki’ małych futrzaków. Idealnym rozwiązaniem jest kupno dwóch kotów z jednego miotu. Ustalenie hierarchii nastąpiło w okresie wzrostu, więc koty już nie będą z sobą walczyć ani ustalać terenu. Wspólne dorastanie rodzeństwa jest dobrym wyborem. Oszczędzi nam to wprowadzania nowego kota do domu i oswajania go z rezydentem. Natomiast, jeżeli do dorosłego kota, przyniesiemy małego kociaka, wystarczy kilka - kilkanaście dni, by rezydent otrząsnął się z pierwszych wrażeń towarzyszących temu wydarzeniu i otoczył małą puchatą kuleczkę swoją troskliwą, dojrzałą opieką. Tutaj także właściwa postawa człowieka jest wskazana. Nie wolno kotów na siłę przymuszać do nowej znajomości, każdemu z osobna trzeba dać czas. Koty nie są tak kłopotliwe w utrzymaniu jak psy, nie trzeba ich wyprowadzać na dwór. Doskonale czują się w małym mieszkaniu o ile zapewnimy im ciągły ruch i zabawy.
Kocur czy kotka?
Każdy kot jest inny, nie jest regułą, że kocury są zawsze bardziej miziaste, a kotki charakterne. Wszystko zależy od charakteru danego osobnika. Jeden jest spokojny, drugi dominujący. Wygląd kociaka nie powinien być stawiany na pierwszym miejscu.
Z mojego doświadczenia…
Kotki są przymilne, bardzo przywiązują się do właściciela. Wszystkie koty, które zawsze lizały mnie po głowie czy to bez specjalnej okazji czy na ‘dobranoc’ to zawsze były samiczki. Niesamowicie opiekuńcze. Mimo, iż moje dwie dachowe czarno-białe kotki z czasów, gdy jeszcze byłam dzieckiem były kastratami, widocznie czuły poniekąd instynkt macierzyński. Nie odstępowały mnie na krok, a kiedy odwiedzali nas w moim domu rodzinnym, dziadkowie z psem, kotki zawsze pokazywały ‘nutę’ zazdrości i nie pozwalały psu się do mnie zbliżyć. Kotki mają jednak czasem wysokie wymagania i wyraźnie stają się nieżyczliwe, gdy ktoś im podpadnie.
Kocury podchodzą do wszystkiego bardziej luzacko, potrafią być uparte, manifestują raczej w bardziej flegmatyczny sposób aniżeli z prychaniem i pazurami jak kotki. Kocury kastraty są wspaniałymi towarzyszami, również bardzo przywiązują się do swojego opiekuna. Pierwszym moim syberyjczykiem jest właśnie kocur kastrat. Mam z Cezarem niesamowitą więź, on sam zresztą czuje się królem w tej całej kociej hodowli. Jest do nas bardzo przywiązany, taki koto-pies. Jest bardzo ułożonym kotem. Nigdy w życiu mnie nie podrapał.
Decyzję na temat płci, każdy powinien podjąć sam. Kastrowane kocury i kotki nie znaczą terenu, dzięki wczesnej kastracji nie zdążyły nabyć tego nawyku. O ile charakter kota jest kwestią względną o tyle, wizualnie kocury znacznie różnią się od kotek. Kocury syberyjskie są większe, masywniejsze, ważą średnio 6-9kg. Kotki syberyjskie są mniejsze, potrafią ważyć 4 - 6 kg. Różnice temperamentu są już widoczne nawet u kilkutygodniowych kociąt. Niektóre kocięta (niezależnie od płci) są dominujące, inne wolą się podporządkować.
Jeżeli chcesz się zakochać w wybranym kociaku, czy to w kotce czy w kocurku, zakochaj się w jego osobowości, nie w płci.
Koty z natury są zwierzętami bardzo towarzyskimi. Dwa koty, które żyją razem, o wiele łatwiej jest wychować, same zajmują się sobą i zawsze mają kompana do zabawy. Obowiązków nie przybędzie, a radość podwójna. Nie ucierpi na tym przywiązanie do człowieka, ma ono zawsze pierwszorzędne znaczenie. Kot nigdy nie będzie samotny, a my będziemy szczęśliwi oglądając ‘bijatyki’ małych futrzaków. Idealnym rozwiązaniem jest kupno dwóch kotów z jednego miotu. Ustalenie hierarchii nastąpiło w okresie wzrostu, więc koty już nie będą z sobą walczyć ani ustalać terenu. Wspólne dorastanie rodzeństwa jest dobrym wyborem. Oszczędzi nam to wprowadzania nowego kota do domu i oswajania go z rezydentem. Natomiast, jeżeli do dorosłego kota, przyniesiemy małego kociaka, wystarczy kilka - kilkanaście dni, by rezydent otrząsnął się z pierwszych wrażeń towarzyszących temu wydarzeniu i otoczył małą puchatą kuleczkę swoją troskliwą, dojrzałą opieką. Tutaj także właściwa postawa człowieka jest wskazana. Nie wolno kotów na siłę przymuszać do nowej znajomości, każdemu z osobna trzeba dać czas. Koty nie są tak kłopotliwe w utrzymaniu jak psy, nie trzeba ich wyprowadzać na dwór. Doskonale czują się w małym mieszkaniu o ile zapewnimy im ciągły ruch i zabawy.
Kocur czy kotka?
Każdy kot jest inny, nie jest regułą, że kocury są zawsze bardziej miziaste, a kotki charakterne. Wszystko zależy od charakteru danego osobnika. Jeden jest spokojny, drugi dominujący. Wygląd kociaka nie powinien być stawiany na pierwszym miejscu.
Z mojego doświadczenia…
Kotki są przymilne, bardzo przywiązują się do właściciela. Wszystkie koty, które zawsze lizały mnie po głowie czy to bez specjalnej okazji czy na ‘dobranoc’ to zawsze były samiczki. Niesamowicie opiekuńcze. Mimo, iż moje dwie dachowe czarno-białe kotki z czasów, gdy jeszcze byłam dzieckiem były kastratami, widocznie czuły poniekąd instynkt macierzyński. Nie odstępowały mnie na krok, a kiedy odwiedzali nas w moim domu rodzinnym, dziadkowie z psem, kotki zawsze pokazywały ‘nutę’ zazdrości i nie pozwalały psu się do mnie zbliżyć. Kotki mają jednak czasem wysokie wymagania i wyraźnie stają się nieżyczliwe, gdy ktoś im podpadnie.
Kocury podchodzą do wszystkiego bardziej luzacko, potrafią być uparte, manifestują raczej w bardziej flegmatyczny sposób aniżeli z prychaniem i pazurami jak kotki. Kocury kastraty są wspaniałymi towarzyszami, również bardzo przywiązują się do swojego opiekuna. Pierwszym moim syberyjczykiem jest właśnie kocur kastrat. Mam z Cezarem niesamowitą więź, on sam zresztą czuje się królem w tej całej kociej hodowli. Jest do nas bardzo przywiązany, taki koto-pies. Jest bardzo ułożonym kotem. Nigdy w życiu mnie nie podrapał.
Decyzję na temat płci, każdy powinien podjąć sam. Kastrowane kocury i kotki nie znaczą terenu, dzięki wczesnej kastracji nie zdążyły nabyć tego nawyku. O ile charakter kota jest kwestią względną o tyle, wizualnie kocury znacznie różnią się od kotek. Kocury syberyjskie są większe, masywniejsze, ważą średnio 6-9kg. Kotki syberyjskie są mniejsze, potrafią ważyć 4 - 6 kg. Różnice temperamentu są już widoczne nawet u kilkutygodniowych kociąt. Niektóre kocięta (niezależnie od płci) są dominujące, inne wolą się podporządkować.
Jeżeli chcesz się zakochać w wybranym kociaku, czy to w kotce czy w kocurku, zakochaj się w jego osobowości, nie w płci.
